Αγαπητοί φίλοι,
Μετά το πέρας των αγωνιστικών υποχρεώσεων της σεζόν για την Α1 ανδρών και λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων για το αντίστοιχο πρωτάθλημα των γυναικών, θα θέλαμε καταρχάς να συγχαρούμε όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες για τη συμμετοχή τους και τις προσπάθειες που κατέβαλλαν και που συνεχίζουν να καταβάλλουν όσοι έχουν ακόμα μπροστά τους αγώνες.
Πέραν τούτου και ορμώμενοι κι από όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Final Four του κυπέλλου το περασμένο Σαββατοκύριακο, θα θέλαμε σαν ΣΕΑΥ να ξεκαθαρίσουμε κάποιες απόψεις μας οι οποίες και θα αποτελέσουν πάγιες θέσεις μας για το μέλλον.
Καταρχήν πρέπει να τονίσουμε ότι μέσα σε 3 μέρες το περασμένο Σαββατοκύριακο προλάβαμε και είδαμε:
– Την πρωτοφανή αστοχία ένα Final Four να συμπίπτει χρονικά με διοργάνωση της εθνικής ομάδας αθλητών γεννημένων κάτω από 19 και κατά συνέπεια να υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο οι ομάδες να παρουσιαστούν ελλειπείς, όπως κι έγινε με τη Βουλιαγμένη που είχε το μεγαλύτερο πρόβλημα από τους τέσσερεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν πρόβλημα και οι υπόλοιποι.
– Τη διοργάνωση να αλλάζει τόπο διεξαγωγής από Λάρισα σε Αθήνα μόλις 2 μέρες πριν αρχίσει, για λόγους ασφαλείας οι οποίοι όμως διαπιστώθηκαν τελευταία στιγμή, όταν τόσο οι ομάδες που θα συμμετείχαν στην τελική φάση, όσο και ο τόπος και οι ημερομηνίες ήταν γνωστές από αρκετό καιρό πριν.
– Είδαμε να αλλάζει η ώρα του τελικού μια μέρα πριν τη διεξαγωγή του καθώς διαπιστώθηκε ξανά στο παρά πέντε πως υπήρχε σε πολύ κοντινή απόσταση εκδήλωση του ΣΕΓΑΣ η οποία λάμβανε χώρα την ίδια περίπου ώρα.
– Τέλος σαν το κερασάκι στην τούρτα στα παραπάνω, είδαμε μία από τις τέσσερεις ομάδες του Final Four να μην κατεβαίνει καθόλου στους αγώνες λόγω ανεξόφλητων οικονομικών οφειλών της διοίκησης προς τους αθλητές.
Τα παραπάνω τραγελαφικά γεγονότα έρχονται να προστεθούν πάνω σε άλλα παρόμοια που παρατηρήσαμε κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου αλλά και των play off όπως:
– Το γεγονός ομάδες να δίνουν αγώνες του πρωταθλήματος όντας γηπεδούχες στην έδρα του αντιπάλου τους. Συνέβη σε όλο το πρωτάθλημα με τη Γλυφάδα, το Αργοστόλι, τη Λαμία κι ενίοτε την Κέρκυρα, με κορυφαίο παράδειγμα όλων τον ημιτελικό των play off στον οποίο ο ΠΑΟΚ ζήτησε και η ομοσπονδία του επέτρεψε, να παιχτεί ο αγώνας του στην Αθήνα και μάλιστα σε συνεχόμενες ημέρες με τον πρώτο ημιτελικό αγώνα.
– Τις αλλεπάλληλες αλλαγές στο πρόγραμμα του πρωταθλήματος και στις ώρες διαξαγωγής, όλες πάντα τελευταία στιγμή, με αποκορύφωμα τη συνολική δομή της τελικής φάσης που περιελάμβανε τα playoff και το κύπελλο που όχι μόνο άλλαξε κατά ένα μήνα από την αρχική εξαγγελία, αλλά αυτή η αλλαγή ανακοινώθηκε στα σωματεία και στους αθλητές τον Μάρτιο σε λιγότερο χρονικό διάστημα από 30 μέρες πριν το τέλος της κανονικής περιόδου. Φυσικά κανείς δε σκέφτεται ότι τέτοιες ενέργειες οι οποίες όταν πραγματοποιούνται με πλήρη απερισκεψία ετεροχρονισμένα, εκτός από την προφανή έλλειψη σεβασμού, ταυτόχρονα επιτυγχάνουν να ακυρώνουν τις προσπάθειες των προπονητών και των αθλητών καθώς διαλύουν όλο τον σχεδιασμό στο προπονητικό πρόγραμμα. Είναι πολλές φορές να απορεί κανείς, γιατί κάτι το τόσο προφανές, μόνο σε ανθρώπους που είναι άσχετοι με το αντικείμενο του αθλητισμού θα φάνταζε τόσο ασήμαντο για να συμβαίνει τόσο συχνά και με τόση ευκολία.
– Ενώ είχαμε τηλεοπτική μετάδοση από το ΟΤΕ TV ενός αγώνα την εβδομάδα, οι 2 από τους 3 συνολικά τελικούς του πρωταθλήματος που διεξήχθησαν, δεν παίχτηκαν στην τηλεόραση καθώς υπήρξε πρωτοφανής τιμωρία ομάδας η οποία συμπεριελάμβανε εκτός από την απουσία των φιλάθλων και την απουσία της τηλεόρασης!
– Είδαμε μια ομάδα ουσιαστικά να αλλιώνει το πρωτάθλημα με το να καθορίζει η ίδια το ποιος θα υποβιβαστεί στην Α2, αποφασίζοντας να κατεβάσει το εφηβικό της στις τελευταίες αγωνιστικές λόγω του γεγονότος ότι δεν μπόρεσε να φανεί στοιχειωδώς συνεπής στις οικονομικές υποσχέσεις της προς τους αθλητές της.
– Τέλος παρακολουθήσαμε την εικόνα αγώνες να διεξάγονται σε κολυμβητήρια με πολύ κακές συνθήκες, όπως κρύο νερό, κατεστραμένα τέρματα, χρονόμετρα που να μη λειτουργούν, αθλητές και προπονητές να εμφανίζονται στον αγωνιστικό χώρο χωρίς ενιαία περιβολή της ομάδας τους και άλλα παρόμοια. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αντίστοιχα φαινόμενα σημειώθηκαν και στις διοργανώσεις των γυναικών κι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί καν η τελική φάση, καθώς πληροφορούμαστε όταν γράφονται αυτές οι γραμμές ότι στο ζευγάρι Γλυφάδα – Ηρακλής για την τρίτη θέση, λόγω κλεισίματος των κολυμβητηρίων στη Θεσσαλονίκη, οι ημερομηνίες άλλαξαν ξανά την παραμονή του αγώνα, με τις ομάδες να τρέχουν να προλάβουν να βρουν εισιτήρια και να διπλοχρεώνονται έξοδα μετακινήσεων και διαμονής.
Όπως γίνεται αντιληπτό όλα τα παραπάνω συνιστούν μια εικόνα εξαθλίωσης και ντροπής για ένα άθλημα με την ιστορία και τις επιτυχίες του Ελληνικού Πόλο. Θέλουμε εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν κάνουμε την παραπάνω καταγραφή για να στρέψουμε το δάχτυλο της ευθύνης σε κάποιον. Αντίθετα θεωρούμε πως οι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση βαρύνουν όλους τους φορείς, πρώτα απ’όλα έμας τους αθλητές με τους προπονητές μας που δείχνουμε ανοχή σε πολλά περίεργα που συμβαίνουν και η οποία ανοχή τελικά γίνεται αρκετές φορές συνενοχή. Και σαφώς βαρύνει τόσο τα σωματεία όσο και την ομοσπονδία που επιλέγουν πολύ συχνά να κρύβονται πίσω από διάφορες προφάσεις όπως αυτή της τρέχουσας ατυχούς οικονομικής συγκυρίας που βιώνει η χώρα, για να καλύψουν τις αδυναμίες και τις ελλείψεις τους.
Εμείς μιλώντας από τη θέση των αθλητών, των πραγματικών πρωταγωνιστών που ανεξαρτήτως ΣΕΑΥ ήταν, είναι και θα είναι πάντα παρόντες, που μοχθούν και κρίνονται καθημερινά μέσα στον αγωνιστικό στίβο και που φυσικά δεν έχουν ουδεμία σχέση ούτε με συνδικαλιστές, ούτε με κρατικοδίαιτους οργανισμούς και φερέφωνα αυτών που βγαίνουν εύκολα να κρίνουν και να απαξιώσουν, οραματιζόμαστε ένα διαφορετικό Ελληνικό πόλο. Ένα Ελληνικό πόλο με σωστότερες συνθήκες άθλησης για τους αθλητές και τις αθλήτριες που το απαρτίζουν, με μεγαλύτερο επαγγελματισμό από όλους, με καλύτερη οργάνωση, μεγαλύτερο συναγωνισμό, σωστότερη προβολή και πάνω από όλα με έσοδα για τις ομάδες.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα προσπαθήσουμε από την πλευρά μας να συμβάλλουμε με τις θέσεις, τις προτάσεις και τη στάση μας και είμαστε ανοιχτοί να συνταχθούμε με όλους όσους έχουν την όρεξη να αγωνιστούν για να γίνει αυτό το κοινό μας όραμα, πραγματικότητα. Αντίθετα με όσους επιλέγουν το δρόμο της μιζέριας, της εσωστρέφειας και της απαξίωσης στο βωμό εξυπηρέτησης προσωπικών μικρο συμφερόντων, είμαστε ιδεολογικά αντίθετοι και θα μας βρίσκουν διαρκώς απέναντί τους.
Ανέκαθεν υπήρχε μεγάλο περιθώριο για βελτίωση στο άθλημά μας. Ας εντείνουμε λοιπόν όλοι μας λίγο παραπάνω τις προσπάθειές μας προς αυτή την κατεύθυνση και ειδικότερα τώρα που η εποχή είναι δυσκολότερη και οι ανάγκες μεγαλύτερες. Δίχως άλλο το αξίζουμε!
Με εκτίμηση,
ΣΕΑΥ
