Η Ελληνική Υδατοσφαίριση πανηγύρισε τις τελευταίες μέρες ακόμη μια μεγάλη επιτυχία, με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από τα κορίτσια της Εθνικής νέων γυναικών.
Διαβάζοντας προσεχτικά τις δηλώσεις τόσο των κοριτσιών, όσο κυρίως των ομοσπονδιακών προπονητών, διαπιστώνεται μια έντονη έκφραση δυσαρέσκειας με αποδέκτη κυρίως την πολιτεία, η οποία δεν μεριμνεί για τη βελτίωση των συνθηκών των ερασιτεχνικών αθλημάτων, ειδικότερα μετά τη δεδομένη επιδείνωση που αυτές έχουν υποστεί στις μέρες μας.
Ενώ όλοι οι άνθρωποι του χώρου μας και ειδικότερα εμείς οι αθλητές δε μπορούμε παρά να είμαστε σύμφωνοι με τέτοιου είδους δηλώσεις, αναπόφευκτα στο μυαλό μας δημιουργούνται κάποιες εύλογες απορίες και συγκρίσεις που έχουν να κάνουν με το τι κάνουμε εμείς οργανωτικά σαν άθλημα και μάλιστα το κάνουμε τόσο καλά, ώστε να δικαιούμαστε να βγαίνουμε δημοσίως και να εκφράζουμε τα εύλογα παράπονά μας προς την πολιτεία.
Ένα παράδειγμα για τα παραπάνω αποτελεί το γεγονός ότι σήμερα, που γράφεται αυτή η ανακοίνωση, έχουμε ήδη διανύσει τον μισό Σεπτέμβριο και τα σωματεία, όπως προφανώς και εμείς οι αθλητές, δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε πρόκειται να ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα της Α1 κατηγορίας και κατ’επέκταση και όλα τα υπόλοιπα!
Το γεγονός αυτό αποτελεί πρωτοτυπία μόνο του αθλήματός μας, καθώς σε όλα τα άλλα ομαδικά αθλήματα τα προγράμματα έχουν ανακοινωθεί προ πολλού.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν : Αυτός είναι ο σεβασμός που αρμόζει στους αθλητές που φέρνουν τις επιτυχίες και στα σωματεία που τους αναδεικνύουν; Γιατί καλά τα συγχαρητήρια και τα ευχολόγια, αλλά πώς αλήθεια ζητάμε από τους αρμόδιους να μας σεβαστούν όταν εμείς οι ίδιοι απαξιώνουμε με τις ελλείψεις και την προχειρότητά μας τον ίδιο μας τον εαυτό;
Ως ΣΕΑΥ βγήκαμε και είπαμε πως είμαστε ιδεολογικά αντίθετοι σε οτιδήποτε πηγαίνει κόντρα στην βελτίωση των συνθηκών του αθλήματός μας και κατ’επέκταση στην ανάπτυξή του.
Καλούμε λοιπόν την ομοσπονδία να αναλάβει τις ευθύνες της σε αυτόν τον τομέα. Δε μπορούμε να ολιγωρούμε στα πιο απλά πράγματα, καθώς θεωρούμε πως το πρόγραμμα της Α1 θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε βγει από τον Ιούνιο.
Πώς θα μπορέσουν τα σωματεία να καταρτίσουν το προπονητικό τους πρόγραμμα και ποιο ακριβώς θα είναι το οικονομικό κόστος των μετακινήσεων για κάποια σωματεία που θα κλείσουν εισιτήρια τελευταία στιγμή όταν ακόμα δεν ξέρουν πότε θα αρχίσουν οι αγώνες και πότε θα τελειώσουν;
Θα έχουμε πάλι αγώνες μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα;
Πότε θα διεξαχθούν τα PlayOff και πότε το Κύπελλο;
Όταν δε μπορούμε να δώσουμε λύση στο απλούστερο θέμα, το οποίο είναι ο καταρτισμός ενός προγράμματος, πώς θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με πιο σύνθετα και ουσιαστικά θέματα, όπως η ποιοτική αναβάθμιση των συνθηκών διεξαγωγής των πρωταθλημάτων;
Κυριότερα όμως πώς θα έχουμε την απαίτηση χορηγοί και τηλεόραση να μας πάρουν στα σοβαρά όταν μας δουν απέναντί τους;
Καλούμε λοιπόν τους υπευθύνους να σοβαρευτούν και να προσπαθήσουν όλοι από τη θέση τους να φέρνουν εις πέρας το ρόλο τους.
Οι αθλητές και οι προπονητές αυτό που μπορούν να κάνουν αγωνιστικά το κάνουν και με το παραπάνω. Δεν επιζητούμε βραβεία κι επαίνους στα λόγια, παρά μόνο το στοιχειώδη σεβασμό στους κόπους και τις θυσίες μας. Αυτό μόνο αποτελεί την ουσιαστική αναγνώριση των προσπαθειών μας.